Overweging bij zondag 26 april
De kerkdienst van zondag 26 april gaat niet door vanwege de uitbraak van het coronavirus. Ds. T. Hoekstra zou dan oorspronkelijk voorgaan.
Ds. Derk Jan Deunk heeft een korte overweging geschreven die past bij deze zondag.
Bij zondag 26 april
“Is de Eeuwige nu in ons midden of niet?” is de vraag van het bijbelgedeelte van deze zondag. In de ontberingen en beproevingen van de woestijn vragen mensen: waar is God? Het is een vraag van alle tijden. Zoals de vaak gestelde ‘waarom-vraag’. Ook in de coronacrisis kan die vraag opkomen. Soms als een noodkreet, soms als een verwijt, een aanklacht: “God, als u er bent, laat u dan zien”. In de tocht door de woestijn, in tekorten, in onderlinge spanningen en conflicten, zoeken mensen naar houvast en hoop. Massa en Meriba worden als namen van woestijnplekken genoemd: Toetsoord en Twistplaats. Zoiets als: er is hier beproeving en bekvechterij. Daar raak je gemakkelijk vertrouwen kwijt. Het goede leven is ver weg. Wat kan je nog in leven houden? De woestijn laat een troosteloos leven zien, van schaarste en grote dorst. De Exodus-verhalen vertellen dat God niet zonder meer voorziet in onze verlangens. Deze God heft niet de woestijn op. Wel begeleidt deze ‘Ik ben erbij’ zoals de letterlijke vertaling luidt, mensen. God, zoals mensen het daar ondervinden, is er op onverwachte plekken. We kunnen ook door een woestijn komen, soms zijn er opeens bronnen. Soms is er rust, sabbat. Soms zijn er van die momenten: zien, soms even. Van bron naar bron. Een staf, een geïnspireerde leiding, kan helpen. Zo gaan we van dag tot dag, met het brood van alledag, door een coronawoestijn. Een lied zegt:
‘Wandelend in de woestijn
hebben wij water gevonden
springende als een fontein,
bronnen geslagen als wonden’.Bij Exodus 16:28-17:7
ds. Derk Jan Deunk
Overweging bij zondag 19 april
De kerkdienst van zondag 19 april gaat niet door vanwege de uitbraak van het coronavirus. Hieronder leest u een kleine overweging van ds Derk Jan Deunk.
Bij zondag 19 april – Beloken Pasen
Op de achtste dag na Pasen is er de afsluiting van de paasweek. Het wordt wel ‘Beloken Pasen’ genoemd: de luiken worden gesloten. De Exoduslezing van deze zondag laat zien dat er na de bevrijding uit de onderdrukking bepaald niet alleen maar feestvreugde is. Na de uittocht komt het volk in een woestijn: Exodus 15:22-16:27. Dat is het onherbergzame niemandsland, het isolement. In die leegte moet je op zoek naar nieuwe doelen en wegen. Sommigen willen wel terug naar de onvrijheid van vroeger: toen was er tenminste duidelijkheid. Er was welvaart, er waren de vleespotten in Egypte. Maar heimwee naar een voorbij verleden brengt je niet echt verder. En een vlucht vooruit is ook geen oplossing. Er is de bittere realiteit van vandaag: Mara, bitter water. Waar vind je een goede bron? In de woestijn is er brood voor maar één dag. Egoïstisch hamsteren is geen optie. Na één dag is het brood echt niet meer te eten. Uitleggers geven allerlei natuurlijke verklaringen van de vermelde fenomenen. Zoals: het gebruik door bedoeïenen van bepaald hout om de bitterheid van water weg te nemen. ‘Manna’ -letterlijk: wat is dat?- kan komen van een bepaalde boom, een tamarisk. Bladluizen zetten er korreltjes op af. Die worden ’s nachts door de kou hard. Schilferachtig spul, fijn als korianderzaad, het smaakt honigzoet. En de kwartels zijn een soort patrijzen, gemakkelijk te vangen. Maar het verhaal geeft dergelijke verklaringen niet. Het gaat namelijk om iets anders: vertrouwen. Dat is de kern. Het volk zal onderweg leren vertrouwen op de zorg en begeleiding van de Eeuwige. Daarin is meer echte zekerheid dan in hamsteren. Ook in de leegte van een kale viruswoestijn kun je leren vertrouwen. Proberen te leven van bron tot bron, van dag tot dag, met ‘geef ons vandaag ons dagelijks brood’. Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen zorgen. Opvallend: in dit gedeelte wordt het volk ook ‘qahal’, gemeente, genoemd. Je kunt in de beperkingen van de woestijn ook leren een gemeenschap, een echte samen-leving te worden. In de coronacrisis kan gemeenschapszin opbloeien.
ds. Derk Jan Deunk
Video’s bij de paascyclus van 2020
Vanwege de coronacrisis was de kerk rondom Pasen 2020 gesloten. Predikant ds. Derk Jan Deunk maakte de volgende (openbare) filmpjes van Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen:
Palmpasen 2020
Tijdens Palmpasen 2020 was er geen kerkdienst in verband met de uitbraak van het Corona-virus.
Als alternatief hebben de jonge kinderen thuis een Palmpasen-stok versierd en de Goed-Plan kinderen hebben een paaschallenge gedaan.
Palmpasenstokken versieren
Vooraf kreeg ieder kind, dat zich aangemeld had om een Palmpasenstok te versieren, een stok en een broodhaantje geleverd. In de veilige thuisomgeving zijn de kinderen daarna aan de slag gegaan om hun paasstok te versieren. De foto’s zijn naar de website gestuurd en de resultaten mogen er zijn!
Overweging bij zondag 5 april
De kerkdienst van zondag 5 april gaat niet door vanwege de uitbraak van het coronavirus. Pastor T. van Heerde zou dan oorspronkelijk voorgaan.
Ds. Derk Jan Deunk heeft een korte overweging geschreven die past bij deze zondag.
Bij Palmpasen, zondag 5 april
Palmpasen is gelaagd, gemengd. De Palmpasenstok heeft een kruisvorm: de verwijzing naar nood en lijden. We maken in deze dagen verdriet mee van mensen die ernstig ziek of een geliefde uit handen moeten geven. Er zijn spanningen, zorgen en isolement. Maar kleurige versieringen aan de Palmpasenstok laten ook het optimisme van Pasen zien.
In de Exoduslezing van deze zondag, Exodus 11, horen we over een tiende en laatste ‘slag’. Het is de climax van de ‘slagen’, de plagen. De Farao is de levensbedreigende, onderdrukkende macht. De gewone mensen voelen zeker mee met machtelozen. Alleen de Farao blijft hardvochtig, als een alleenheerser. De spiritual zegt: ‘Go down, Moses, way down in Egypt’s land; tell old Pharaoh: to let my people go’. De smeekbede is steeds: ‘Laat mijn volk gaan’. De laatste, beslissende slag gaat over de ‘eerstelingen’. De joodse tempelliturgie kent ‘het offer van de eerstelingen’: het toewijden van de eerste van de dieren, de mensen en de eerste opbrengst van het land aan God. Aan wie en wat wijden we ons toe? Hier staan twee sferen tegenover elkaar: die van heerszucht en machtsmisbruik tegenover het verlangen naar vrij en goed leven. Van de eerste sfeer wordt gezegd: die heeft geen toekomst. Want het zuivere verlangen laat zich niet onderdrukken. De exodus, het Paasfeest, zal laten zien dat de egoïstische levenswijze ten onder gaat. Palmpasen is gelaagd, gemengd. Het wordt een moeizame exodus, maar Pasen komt er aan. Er is in de nood een weg naar bevrijding.
ds. Derk Jan Deunk