Nieuws

Je zit op een terras met wat bekenden en één van hen vertelt: ‘Laatst wist ik helemaal niet meer hoe het verder moest; ik wist helemaal niet meer wat ik moest doen. Ik stapte in de auto en ging een eindje rijden en op de radio was dat liedje en ineens wist ik het. Ik zag het weer zitten en kreeg weer perspectief. Het was echt God die speciaal voor mij een boodschap had met dat liedje op de radio…’

Een vriendin van je schuift aan, vangt nog net die laatste zin op en kijkt je vragend aan. ‘Ja,’ begin je uit te leggen, ‘hij is niet gek hoor, hij is gelovig.’ Wanneer je vriendin nog steeds glazig kijkt, ga je verder: ‘Hij denkt heus niet dat God de playlist van het radiostation heeft gemanipuleerd of zo.’ ‘Dus het is alleen bij wijze van spreken, bedoel je?’ vraagt ze. ‘Ja, nee,’ begin je aarzelend, ‘ook wel weer meer dan dat…’

Ondertussen vertelt jullie gelovige kennis over een heel ander lied dat hem altijd troost geeft: ‘“De Heer is mijn herder” – dat blijft toch mijn favoriet – “Hij brengt mij op wegen van goedheid en zegen”.’

‘Maar,’ vraagt je vriendin zich naar jou toebuigend, ‘heeft hij niet net…’ – en ze noemt wat op van alle ellende die deze kennis en zijn naasten getroffen heeft de afgelopen tijd. Je beaamt dat en je vriendin vraagt je verbaasd hoe hij dat dan ‘wegen van goedheid en zegen’ kan noemen. ‘Hij is niet gek hoor, hij is gelovig,’ begin je weer, ‘Het lied gaat over waar hij zich aan vasthoudt, wat hij hoopt voor de toekomst, maar het is ook meer dan dat. Het helpt hem ook nu al, dat hij die weg door dat donkere dal niet alleen gaat. Dat hij zelfs dan nog door zo’n gewoon liedje op de radio perspectief krijgt aangereikt van boven.’ ‘Maar dat was toch bij wijze van spreken?’ ‘Ja, nee, hij is niet gek, maar dat spreken gaat wel over iets echts…’

Overweging van onze predikant, Ds. Hermen Kroesbergen

Op 27 augustus om 16.00 uur is er in de kloosterkerk van Sint Agatha een gezongen vesperviering rond het thema ‘voedsel’. De zorg voor eten en drinken is voor iedereen een dagelijkse bezigheid. Omdat we daarbij afhankelijk zijn van wat de aarde voortbrengt, is het een thema dat in alle religieuze tradities een rol speelt.

Bij gelegenheid van de vesper is in de tentoonstelling in het klooster de meest beroemde afbeelding uit het Graduale van Johannes van Deventer te zien: de miniatuur bij het feest van de Kerkwijding. De schildering in het Graduale toont een feestmaal waarbij de parochianen van de ‘jarige kerk’ het er met eten en drinken goed van nemen. Het is een voorstelling die alleen in de handschriften van Johannes van Deventer voorkomt.

De vespervieringen in het klooster zijn in het voorjaar gestart, met de bedoeling dat de prachtige liturgische koormuziek uit vele eeuwen blijft klinken in de oude kloosterkerk. Het vesperkoor telt inmiddels twaalf ervaren zangers en zangeressen. Behalve de vesperviering en de tentoonstelling kunt u ook het Poortgebouw bezoeken, en daar zelf genieten van eten en drinken.

Zondag 27 augustus om 10.00 uur is er een viering in de traditie van de Iona-gemeenschap.

LET OP: we beginnen 10 minuten van tevoren met inzingen!

Het thema van deze viering is: ‘Alles in allen’ (1 Cor. 15: 28). Dit visioen van Paulus is niet alleen maar een visioen. Het onthult ook een manier van kijken naar de werkelijkheid, die relevant kan zijn voor onze omgang met  de problemen van deze tijd. De Orde van dienst is gebaseerd op de ‘Morning Service’ van de Iona-gemeenschap en nodigt ons uit om vele teksten hardop mee te spreken. Ook zingen we vooral liederen uit de Iona en Glasgowbundel. Anders dan anders, maar hopelijk inspirerend.

De Iona-gemeenschap is een internationale, oecumenische christelijke beweging die zich inzet voor gerechtigheid en vrede, de wederopbouw van de gemeenschap en de vernieuwing van de eredienst.
Deze gemeenschap werd in 1938 in Glasgow opgericht door ds. George MacLeod. MacLeod, een visionair en een sociale hervormer, werd gedreven door de overtuiging dat geloof gebaseerd is op actie. Bij de wederopbouw van het verwoeste onderkomen in de abdij van Iona woonden, werkten en aanbaden predikanten in opleiding en werkloze arbeiders samen.

In de liturgie wordt hun theologie helder. Je herkent wat hierboven gezegd wordt. Maar daarnaast ook de verbinding met de christelijke Keltische natuurtheologie. Dat is een diverse en complexe theologie. Kenmerken daarvan zijn de verbondenheid met de natuur en de natuursymbolen. De natuur wordt gezien als een manifestatie van Gods aanwezigheid en grootsheid. Christelijke Keltische gelovigen zien de aarde en haar schepping als een heilige gave die geëerd en gerespecteerd moet worden.

Ds. Peter van den Berg

Soms vraag ik me af: ben ik wel leuk genoeg, goed genoeg, interessant genoeg, mooi genoeg? Heb ik wel genoeg vrienden? Ga ik wel genoeg langs bij mijn familie? Help ik wel genoeg mensen die hulp kunnen gebruiken? En ook als ik denk ‘Er zijn wel belangrijker problemen in de wereld,’ komt al snel de vraag op: zit ik daar wel genoeg mee? Ik ga zo snel weer over tot de orde van de dag. Kortom: Ben ik wel goed genoeg?

En dan helpt het niet als een vriend of mijn moeder me zegt dat ik goed genoeg ben – dat is fijn, maar die doen dat vast sowieso uit vriendelijkheid – ik wil weten of ik echt goed genoeg ben.

In het boek The Every geeft een computerprogramma je een antwoord op die vraag. Dat past bij de wereld van computers en data waarin wij leven. Vroeger leefden mensen in een wereld vol goden. Hoe zouden deze vragen er dan uit zien? Je zou willen dat God zelf het was die je zei dat je goed genoeg was. Je zou willen dat die standaarden van leuk, goed, mooi genoeg, niet zo belangrijk meer voor je zijn – dat je andere standaarden hebt. Je zou iemand willen die je helpt om tegen de druk van die standaarden in te gaan. Je zou willen dat die standaarden weg zijn, zodat je vrij kunt leven – niet om dan het tegenovergestelde te gaan doen, maar om er vrede mee te hebben zo leuk en goed te leven als het jou gegeven is, zonder daarover in te hoeven zitten. Je zou willen dat narigheid en tegenslag je niet zo van streek maken, maar dat je het kunt accepteren of gebruiken misschien wel, als gelegenheid te oefenen in vrij zijn.

Dit is precies hoe Paulus spreekt over de blijde boodschap van Jezus Christus in zijn brief aan de Romeinen. Laten we die brief deze zomer eens herlezen. Met allerlei beelden vertelt Paulus over het nieuwe, vrije leven, het goede nieuws dat hij verkondigt. Hij vertelt van een leven waarin je niet langer in de knoop hoeft te zitten met de vraag ‘Ben ik wel goed genoeg?’

ds. Hermen Kroesbergen

Deze overweging komt uit Wegwijs juli-augustus 2023

Op de gemeenteavond was iedereen het er mee eens dat dit erg belangrijk is voor onze kerkelijke gemeenschap en daarbuiten. Als Taakgroep Pastoraat zijn we dan ook erg blij, dat een aantal mensen zich heeft aangemeld om anderen te bezoeken. De Taakgroep is op dit moment erg klein! Daarom vragen wij, wie wil ons komen versterken, wij willen ook de jongere gemeenteleden vragen hierover na te denken.

Namens de leden van de taakgroep

Maryanne ter Haar-Hop